trzynasciedniNajważniejsze kobiety w Parlamencie Europejskim

Pracom pierwszego Parlamentu Europejskiego wybranego w wyborach bezpośrednich przewodniczyła Simone Veil, będąc pierwszą kobietą na tym stanowisku. Przewodnicząca PE urodziła się w rodzinie francuskich Żydów. W trakcie II wojny światowej wraz z rodziną trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Po zakończeniu wojny, rozpoczęła studia prawnicze w Paryżu. Zanim Veil została przewodniczącą PE, piastowała m.in. funkcje Sekretarza Generalnego Najwyższej Rady Sądownictwa we Francji (także jako pierwsza kobieta). Zaangażowanie i ciężką pracę kobiety docenił ówczesny prezydent Francji Giscard d’Estaing, proponując jej w 1979 r. pierwsze miejsce na liście wyborczej jego partii w wyborach do PE. Wkład Veil w rozwój jedności Europy nagradzany był później jeszcze wielokrotnie, m.in. w 2011 r. nadano nazwę Agory im. Simone Veil esplanadzie przed głównym budynkiem PE, a po jej śmierci w czerwcu 2017 r. obecny przewodniczący PE, Antonio Tajani złożył jej hołd, wspominając ją jako „wybitną przewodniczącą PE, sumienie UE, działaczkę na rzecz antysemityzmu i obrończynię praw kobiet, której przesłanie dotyczące kobiet i antysemityzmu pozostaje aktualne po dziś dzień”. 

 Drugą kobietą (i póki co ostatnią) na stanowisku przewodniczącej PE była francuska prawniczka Nicole Fontaine. Od początku swojej politycznej aktywności, Fontaine działała na rzecz obywateli Europy, skupiając się na realizowaniu projektów z zakresu edukacji młodzieży i wzajemnego uznawania kwalifikacji akademickich oraz na walce o prawa kobiet. Nicole Fontaine znana była również ze swojej działalności na rzecz pokoju. W trakcie, gdy piastowała funkcję przewodniczącej PE zasłynęła ze spotkania z izraelskimi i palestyńskimi politykami w Strasburgu w 2000 r. Kilka miesięcy później spotkała się z afgańskim dowódcą wojskowym Ahmadem Shahem Massoudem, aby porozmawiać o sytuacji kobiet w jego kraju. Krótko potem na jej zaproszenie do PE przybyły trzy uciekinierki z Kabulu, celem złożenia zeznań. Nicole Fontaine twierdziła, iż spotkanie to było jednym z najbardziej poruszających momentów w trakcie jej przewodnictwa w PE.