Przejdź do treści

Biuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego w Brukseli

    EU20 WLKP LOGOTYP RGB KOLOR

Biuro Wielkopolski w Brukseli Wielkopolska BXL

smogRozporządzenie ws. rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych ustanawia cele dla państw członkowskich zgodnie ze zobowiązaniami UE wynikającymi z porozumienia paryskiego.

Wspólny wysiłek na rzecz redukcji emisji 

By przeciwdziałać niebezpiecznej emisji gazów cieplarnianych, w październiku 2014 roku szefowie państw i rządów przyjęli ramy polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030. Jednym z jej celów jest ograniczenie o co najmniej 40 proc. emisji gazów cieplarnianych (w stosunku do poziomu z 1990 r.). Powyższe cele mają służyć zobowiązań Unii Europejskiej wynikających z porozumienia paryskiego. Działania mające doprowadzić do realizacji tych celów obejmują wszystkie sektory gospodarki.

W sektorach, które nie są objęte systemem handlu emisjami (ETS) - czyli w transporcie, rolnictwie, budownictwie oraz gospodarce odpadami do 2030 roku emisje mają zostać ograniczone o 30% w porównaniu z poziomami z 2005 roku. Z sektorów tych pochodzi większość emisji gazów cieplarnianych w UE - ok. 60% w 2014 roku.

By zagwarantować, że wszystkie państwa członkowskie uczestniczą w wysiłkach na rzecz realizacji tego celu w wymienionych sektorach, Unia Europejska przyjęła decyzję dotyczącą wspólnego wysiłku redukcyjnego, która określa cele dla poszczególnych państwa na lata 2013-2020.

Obecnie posłowie pracują nad nowym rozporządzeniem, które ma zastąpić decyzję oraz określić cele redukcji na lata 2012-2030, roczne cele dla poszczególnych państw i zasady oceny ich postępów.

Wiążące cele redukcyjne dla państw członkowskich

Każde państwo członkowskie będzie musiało w okresie 2021–2030 realizować wiążące roczne cele redukcji emisji. Cele te zostały wyliczone na podstawie PKB na mieszkańca: od 0% do 40% poniżej poziomów z 2005 r., i są zgodne z ogólnym 30-procentowym unijnym celem redukcyjnym.

Poniżej cele dla poszczególnych państw członkowskich:

Państwo członkowskie

Cel na 2030 w porównaniu do 2005

Luksemburg

-40%

Szwecja

-40%

Dania

-39%

Finlandia

-39%

Niemcy

-38%

Francja

-37%

Zjednoczone Królestwo

-37%

Holandia

-36%

Austria

-36%

Belgia

-35%

Włochy

-33%

Irlandia

-30%

Hiszpania

-26%

Cypr

-24%

Malta

-19%

Portugalia

-17%

Grecja

-16%

Słowenia

-15%

Czechy

-14%

Estonia

-13%

Słowacja

-12%

Litwa

-9%

Polska

-7%

Chorwacja

-7%

Węgry

-7%

Łotwa

-6%

Rumunia

-2%

Bułgaria

0%

Inne elementy propozycji

Zostanie ustalona ścieżka redukcji emisji dla państw członkowskich, aby mieć pewność, że przez cały okres między 2021 a 2030 rokiem emisje będą sukcesywnie zmniejszane. 

Ponadto zostanie utworzona rezerwa bezpieczeństwa w postaci 105 mln ton ekwiwalentu CO2 do udostępnienia w 2032 r. Rezerwa ma pomóc mniej zamożnym państwom członkowskim, które mogą mieć trudności z realizacją celu wyznaczonego na 2030 r., nawet jeśli w obecnym okresie 2013–2020 go przekroczą. Przed skorzystaniem z rezerwy państwa te będą jednak musiały spełnić określone warunki.

Aby ułatwić proces dostosowywania się do rocznych limitów, państwa członkowskie będą mogły korzystać z instrumentów elastyczności, np. co roku w okresie 2021–2030 mogły zachować, pożyczyć lub przenieść między sobą (np. sprzedając) roczne przydziały emisji.

Posłowie proponują również ustanowienie dodatkowego celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do 2050 roku o 80% w stosunku do roku 2005. Ma to zapewnić przewidywalność w długiej perspektywie.

Poza tym posłowie proponują wsparcie dla mniej zamożnych państw - jeśli podjęły albo podejmą działania mające na celu realizację swoich celów na okres 2012-2030, to będą mogły liczyć na większą elastyczność w przyszłości.

Kolejne kroki

Głosowanie plenarne planowane jest na kwiecień 2018 roku.

Wysiłki UE na rzecz walki ze zmianą klimatu

Poza rozporządzeniem ws. rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych ustanawia cele dla państw członkowskich procedowane Parlament Europejski pracuja również nad przepisami, które mają zapobiec emisjom wynikającym z deforestracji (LULUCF, czyli użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo), a w lutym 2018 roku przyjął reformę systemu handlu uprawnieniami do emisji CO2 (ETS), który zobowiązuje ponad 11,000 elektrowni i fabryk w Unii Europejskiej do posiadania pozwolenia na emisję każdej tony CO2. Te trzy grupy przepisów mają przyczynić się do realizacji przez UE postanowień porozumienia klimatycznego z Paryża.

Więcej informacji:
Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE, Holandia)
Ścieżka legislacyjna
Najważniejszy temat: Zmiana klimatu

 

Autor:
Parlament Europejski